Walt Whitman: Het lied van mijzelve
Whitmans werk was periodiek in het Nederlands vertaald, voor het laatst was dat in 1917 met een derde herdruk in 1956. Hij had een lijvig boekwerk geschreven dat 'Leaves of Grass' (1891-1892) heet en eigenlijk een soort verzameld werk is. Hieruit heb ik gekozen voor 'Song of Myself, volgens mij een van zijn belangrijkste gedichten. Als je zijn werk met een lichaam vergelijkt, dan zou dit het hart zijn.
Ik had de pech dat, toen ik op deze vertaling te broeden zat, ik niet de enige was. Kees 't Hart bleek voor uitgeverij Querido ook met een groep dichters aan een vertaling bezig te zijn. Maar dat was ook mijn geluk: als onbekende vertaler zou ik toch niet voor dat project in aanmerking zijn gekomen en nu kon ik met mijn in eigen beheer uitgebrachte vertaling profiteren van de publiciteit die Whitman dankzij de bundel 'Grasbladen' van uitgeverij Querido kreeg.
Ik had mij toegelegd op het maken van een zo natuurgetrouw mogelijke vertaling die niet zou verhullen dat het om een 19e eeuws gedicht ging. Zoals hij het Engels liet zingen, geïnspireerd op de gedragen King James-vertaling van de Bijbel, zo wou ik het Nederlands ook laten klinken.
Ik vond het daarom extra leuk om een beoordeling te krijgen waarin staat dat ik gekozen had voor: "Een tekstgetrouwe benadering met veel gevoel voor het ritme van het origineel en voor de klankrijkdom van het Nederlands." (Cees van der Pluijm voor NBD Biblion)
Ook in de uitgebreide recensie van de Poëziekrant, waar mijn kleine bundeltje met de vliegendoder van Querido werd vergeleken, staat: "zijn getrouwe vertaling weet de schoonheid van de verzen te bewaren."
Mijn uitgave in eigen beheer bundel is uitverkocht. Een uitgebreidere editie van zijn werk ligt in het verschiet.
Voor de Whitman-citaten in het in het Nederlands vertaalde boek 'Avonturen in de mens' (Gavin Francis. Uitgeverij Nieuwezijds, 2016, vert. Nico Groen) zijn mijn vertalingen gebruikt.