Bang, doodsbang
Â
Angst is een macht buiten woorden
door gezang slechts tot slapen gebracht
Â
Ik vond het mooi, ook al had ik het zelf verzonnen (misschien juist daarom wel)
en printte het uit op de universiteitsbibliotheek
Â
Ik ontdeed het kettingpapier voorzichtig van de randjes
stopte het in het boek dat ik niet toevallig bij me had
Â
een uitleg van het existentialisme van Sartre en Camus
op groot formaat, zodat het papier mooi egaal zou blijven
Â
en fietste ermee onder mijn arm
naar de pas gedroogde blauw-witte muur
Â
Voor het eerst op kamers, omdat ik
daaraan toe ben, sta ik vaak stil bij de dood
Â
Hoe zouden we leven
als we wisten wat die inhield?
Â
Ik zou proberen elke avond mijn hoofd op mijn kussen te rusten
in vrede met de wereld en mijn leven
Â
‘D’où Venons Nous / Que Sommes Nous / Où Allons Nous?’ schilderde Gauguin
en stierf vijf jaar later zonder erkenning
Â
Was het de moeite waard?
Is er iemand die naar ons luistert
Â
of stelt het allemaal uiteindelijk toch niets voor?
Ik weet dat ik vanavond geen antwoord meer zal vinden
Â
sluit het schrift
en klik de kleine kuip-tv op de vloer aan
Â
Het beeld verschijnt, wordt even een woeste sneeuwstorm
en is weer scherp
Â
Zo stel ik me voor
dat ook het leven verglijdt
Â
(c) Joris Lenstra
Â
Verschenen in 'Schoon Schip', jaargang 24, nr. 2017/1